A Change of Guard

សូមស្តាប់វិទ្យុសង្គ្រោះជាតិ Please read more Khmer news and listen to CNRP Radio at National Rescue Party. សូមស្តាប់វីទ្យុខ្មែរប៉ុស្តិ៍/Khmer Post Radio.
Follow Khmerization on Facebook/តាមដានខ្មែរូបនីយកម្មតាម Facebook: https://www.facebook.com/khmerization.khmerican

Wednesday 1 July 2015

លោក ឈាង វុន ក្លាយ​ជា​អ្នក​នយោបាយ​ដោយ​ចៃដន្យ

Reproduced


School of Vice: Normally, a glance at the headline is enough when it comes to looking at this rare "human" species, but even I find this idea of an 'accident' and fortuitous political career making in Cambodia, and particularly, within the CPP apparatus quite oddly amusing! This is rather like claiming that the Indochinese Workers' Party [founded by Ho Chi Minh and his peers], the creation of its sister communist parties in Cambodia and Laos etc. had all been the works of accident or Providence! 

The ancient Romans having failed to subdue the rebellious and freedom loving tribes of Germania [present day Germany] through costly military campaigns decided that Rome would have more to gain by adopting a policy wherein they would just "sit back pretty" and watch the warring tribes butcher one another to oblivion whilst all Rome had to do was to back the weaker ones. So it is no 'accident' that Hanoi handpicked some of the most marginalised elements from the most socially backward of Cambodia's peasantry rather than her 'nobility' families with nationalist or political pedigree to ensure this vicious cycle of national self-destruction is kept alive - a cycle that culminated in the frenzied madness and killings in the seventies. 

When one witnesses the foolhardy, mediocrity and self-serving record of even those drawn from the country's traditional ruling elite such as the "Norodom" family and their dismal legacies of recent years, one has to conclude that the Vietnamese have even less work to do than would have been the case for their Roman counterparts over two thousand years ago...

***

Sat, 26 July 2014 ppp
វង្ស សុខេង

លោក ឈាង វុន កើត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២០ ខែ​មករា ឆ្នាំ​១៩៥១ នៅ​ស្រុក​ស្រីសន្ធរ ខេត្ត​កំពង់ចាម ដែល​លោក​ហៅ​ខ្លួនឯង​ថា ជា​ក្មេង​ដើរលេង​ច្រើន រប៉ិលរប៉ូច តែ​គោរព​ចាស់ទុំ និង​ជា​និសិ្សត​ខ្មែរ​នៅ​បារាំង ដែល​បាន​រួច​ផុត​ពី​សេចក្ដី​ស្លាប់​ក្រោយពី​មាន​ការ​អំពាវនាវ​របស់​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហម​ឲ្យ​វិល​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​ដើម្បី​បម្រើ​ជាតិ​។

លោក​ឲ្យ​ដឹង​ថា​៖ «(ដោយសារ​អបិយជំនឿ) ខ្ញុំ​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​ស្រាប់តែ​មាន​ស្រមោល​ខ្មៅ​មួយ​លេចឡើង ខ្ញុំ​ជឿ​ថា ឪពុក​ខ្ញុំ​តាម​ថែរក្សា​ទើប​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​វិល​ត្រឡប់​តាម​ការ​អំពាវនាវ​របស់​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហម ដែល​បើក​ឱកាស​ឲ្យ​និសិ្សត​ខ្មែរ​ត្រឡប់​មក​ធ្វើការ​ស្រុក​ខ្មែរ​វិញ​»។

លោក​បញ្ជាក់​ថា គ្រោះថ្នាក់​នៅ​តែ​តាម​ផ្ដន្ទាទោស​លោក​រហូត ទោះបី​ជា​លោក​បាន​ទៅ​ដល់​ប្រទេស​បារាំង​ក៏ដោយ។ ប្រទេស​កម្ពុជា​ទទួល​រងគ្រោះ​ធ្ងន់ធ្ងរ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៣ ពេល​ដែល​ពួក​សាធារណរដ្ឋ លន់ នល់ សិរិមតៈ ដែល​អ្នក​ទាំងនោះ​មាន​ឥទ្ធិពល​មកលើ​និសិ្សត​មួយ​ចំនួន​ដែល​កំពុង​រៀន​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​។

លោក​បាន​រៀបរាប់​ថា ពេល​នោះ ក្រុម​និសិ្សត​កោងកាច​ដែល​មិន​ចូល​រៀន ត្រូវ​បាន​គេ​ទិញ​ទឹកចិត្ត និង​មាន​និសិ្សត​មួយ​ក្រុម​ទៀត ដែល​នៅ​ជាមួយ​រណសិរ្ស​របស់​ព្រះករុណា​ហ្លួង រតនកោដ្ឋ សម្ដេច នរោត្តម សីហនុ ក្រោយពេល​ដែល​ត្រូវ​បាន​ទម្លាក់​ដោយ​ពួក​លន់នល់ នោះ បាន​បង្កើត​រាជរដ្ឋាភិបាល​ក្រៅ​ប្រទេស​មួយ ដែល​គាំទ្រ​ដោយ​រណសិរ្ស​រួបរួម​ជាតិ​កម្ពុជា​គឺ​ពួក​ខ្មែរក្រហម ពេល​នោះ នៅក្នុង​វេទិកា​នយោបាយ​នៅ​កម្ពុជា មាន​បី​ក្រុម​គឺ​ក្រុម​លន់នល់ សិរិមតៈ ពួក​សាធារណរដ្ឋ ក្រុម​រណសិរ្ស​ខ្មែរ​ក្រហម។



លោក​និយាយ​ថា ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ​ក្នុង​ចំណោម​និសិ្សត​ដែល​មាន​និន្នាការ​នយោបាយ​ខុស​គ្នា បាន​ធ្វើឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​បារាំង លែង​ទទួល​ស្គាល់​អាហារូបករណ៍​និសិ្សត​ខ្មែរ និង​បិទ​កន្លែង​ស្នាក់នៅ ទោះបី​លោក​មិន​ពាក់ព័ន្ធ​និន្នាការ​នោះ​ក្ដី។ ខែ​មករា គឺជា​ខែ​ដែល​ត្រជាក់​បំផុត នៅ​បារាំង​ដែល​ធ្វើឲ្យ​កូន​អ្នកក្រ​ដូច​រូប​លោក រង​ការ​លំបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយសារ​អំពើហិង្សា​នយោបាយ​ដែល​បាន​កើតឡើង​នៅក្នុង​ពេល​នោះ​។

លោក​បាន​ថ្លែង​យ៉ាង​ដូច្នេះ​ថា​៖ «ការងារ​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៥ លោក អៀងសារី ដែល​ជា​មេដឹក​ជាន់ខ្ពស់​របស់​ខ្មែរក្រហម បាន​ទៅ​ទាក់ទង​និសិ្សត​នៅ​បារាំង​ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​ធ្វើការ​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​វិញ។ ក្នុង​ចំណោម​និសិ្សត​ដែល​នឹង​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​ខ្មែរ​វិញ​នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ឈ្មោះ​នឹង​គេ​ដែរ តែ​ជា​សំណាង​របស់​ខ្ញុំ​ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សម្ដី​ដែល​គេ​បាន​ជជែក​គ្នា​អំពី​ការ​វិល​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​ខ្មែរ​វិញ​ថា នឹង​តម្រូវ​ឲ្យ​ធ្វើការ​អ្វីខ្លះ​ដែល​លោក​បាន​កាត់​យល់​ថា មក​វិញ​មាន​តែ​កម្លាំង​ពលកម្ម​ប៉ុណ្ណោះ​មិន​អាច​មក​វិញ​ធ្វើការ​តាម​ជំនាញ​ដែល​បាន​រៀនសូត្រ​នោះ​ទេ​។

ទន្ទឹម​នឹង​បាត់​ដំណឹង​អ្នកម្ដាយ​និង​បងប្អូន​លោក ឈាង វុន បាន​សម្រេច​ចិត្ត​មិន​មក​ស្រុក​ខ្មែរ​វិញ​តាម​ការ​អំពាវនាវ​មេដឹកនាំ​ខ្មែរក្រហម​នោះ​ទេ​។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​មក​កាន់​កម្ពុជា​ចុងសប្ដាហ៍​ថា ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ ខ្ញុំ​បាន​ដាក់​ចិត្ត​ប្រឹងប្រែង​រៀន​ទាល់តែ​ចប់ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​បាន​សុំ​ជ្រកកោន​ក្នុង​មជ្ឈមណ្ឌល​សម្រាប់​ជួយ​សង្គម​មួយ ដែល​គេ​ឲ្យ​តែ​បាយ​ពេល​ល្ងាច និង​ដេក​យប់​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​សម្រាប់​មួយ​ថ្ងៃ​។ នៅពេល​នោះ​ហើយ​ដែល​លោក វុន​បាន​ចំណាយ​ពេល​ទំនេរ​ពី​ការ​សិក្សា ធ្វើការ​តាម​ទីផ្សារ​នានា ដើម្បី​រក​ចំណូល​សម្រាប់​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​។

លោក​បាន​និយាយ​ថា ធ្វើការ​ផង រៀន​ផង​រហូត​បាន​បញ្ចប់​សញ្ញាបត្រ​ជាន់ខ្ពស់ នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ​ទូទៅ ខាង​វិស័យ​គ្រប់គ្រង​សហគ្រាស និង​វិស្វករ ប្រព័ន្ធ​ព័ត៌មានវិទ្យា និង​ហិរញ្ញវត្ថុ​ប្រព័ន្ធ​ធនាគា​និង​ធានារ៉ាប់រង ដែល​ជា​មុខវិជ្ជា​ខ្ពស់ និង​ត្រូវ​បាន​គេ​ឲ្យ​តម្លៃ​ខ្ពស់​ណាស់​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​។

លោក​បាន​ធ្វើការ​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​ធំៗ​របស់​បារាំង ហើយ​ទទួល​បាន​ប្រាក់ខែ​ពី​៥៨០០ ហ្វ្រង់​ក្នុង​មួយ​ខែ​រហូត​ដល់​ជាង ៣០០០​០ ហ្វ្រង់ ដែល​ក្នុង​ការងារ​ទាំងនោះ មាន​ជា​អាទិ៍ ការ​ដាក់​ប្រព័ន្ធ​ព័ត៌មានវិទ្យា​ហិរញវត្ថុ​ធនាគារ​កសិកម្ម​របស់​ប្រទេស​បារាំង​នេះ ឲ្យ​ស្រប​ទៅ​តាម​តម្រូវការ​អឺរ៉ុប និង​ដំឡើង​ប្រព័ន្ធ​អេធីអឹម រៀបចំ​កុងត្រូល​ប្រព័ន្ធសែក រៀបចំ​ប្រព័ន្ធមេត្រូ​(រទេះភ្លើង​ក្នុង​ក្រុង​)​និង​រៀបចំ​ប្រព័ន្ធ IT Video Conference ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ផលិត​រថយន្ត​ពើហ្សូ​។ លោក​និយាយ​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​លោក​បាន​សញ្ជាតិ​បារាំង​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៧ និង​បាន​រៀបការ នៅ​ទី​នោះ មាន​កូន​ពីរ​នាក់ ស្រី​ម្នាក់ ប្រុស​ម្នាក់ ដែល​ភរិយា​របស់​លោក​គឺជា​ខ្មែរ​នៅ​ស្រុក​បារាំង​ដែរ​។

លោក ឈាង វុន (ខាង​ឆ្វេង ជួរ​ទី៣) នៅ​ពេល​បើក​សម័យ​ប្រជុំ​សភា​លើក​ដំបូង​ក្រោម​ព្រះ​រាជាអធិបតី​ព្រះ​មហាក្សត្រ​កាល​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​មុន។
លោក ឈាង វុន (ខាង​ឆ្វេង ជួរ​ទី៣) នៅ​ពេល​បើក​សម័យ​ប្រជុំ​សភា​លើក​ដំបូង​ក្រោម​ព្រះ​រាជាអធិបតី​ព្រះ​មហាក្សត្រ​កាល​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​មុន។ ហេង ជីវ័ន
នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩០ លោក​បាន​ដំណឹង​ពី​ប្អូនស្រី​ថា ម្ដាយ​លោក​នៅ​រស់​ទើប​លោក​សម្រេច​ចិត្ត​មក​ស្រុក​ខ្មែរ តែ​ត្រូវ​បាន​គេ​បោក​យក​មក​ដាក់​ចោល​ត្រឹម​ព្រៃនគរ​នៃ​ប្រទេស​វៀតណាម​។ តែ​សំណាង​ល្អ​ដែល​មាន​តំណាង​បេសកកម្ម​ទូត​បារាំង​មក​ទទួល​លោក នៅ​ហូជីមិញ ដោយសារ​តែ​ធ្លាប់​ធ្វើការ​ក្រុមហ៊ុន​ល្បី​របស់​បារាំង​។ «ខ្ញុំ​រន្ធត់​ចិត្ត​ណាស់​នៅពេល​ដល់​ព្រលាន​យន្តហោះ​ពោធិ៍ចិនតុង​គេ​ដុត​ចន្លុះ​ឲ្យ​យន្តហោះ​ចុះ​»។ នៅ​ភ្នំពេញ ដោយសារ​តែ​លោក​ចេះ​ភាសា​បារាំង ពេល​នោះ ទាំង​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​កំពូល​របស់​គណបក្ស​ប្រជាជន និង​បេសកកម្ម​ទូត​បារាំង​បាន​មក​រក​លោក​ដើម្បី​យក​ទៅ​ឲ្យ​បកប្រែ ពេល​នោះ​ហើយ​ដែល​លោក​បាន​ចាប់ផ្ដើម​ការងារ​នយោបាយ​។

តាម​ការ​ជជែក​គ្នា​ជាមួយ​លោក ជា ស៊ីម បាន​ធ្វើឲ្យ​លោក​យល់​ថា គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា​មិនមែន​ជា​បក្សកុម្មុយនីស្ត​ទេ​។ ចាប់​តាំងពី​ពេល​នោះ​ហើយ​ដែល​លោក មាន​ឱកាស​បាន​ស្គាល់​គ្រួសារ​លោក ហ៊ុន សែន បាន​ជួប​លោក ស ខេង។

លោក ឈាង វុន បាន​និយាយ​ទៀត​ថា ដំបូង លោក​គិត​មក​ប្រកបរបរ​រកស៊ី​តែ​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ឱកាស​សម្រាប់​ចូលរួម​បម្រើ​ប្រទេស​ជាតិ លោក​ក៏​សម្រេច​ចូល​ការងារ​នយោបាយ ក្រោយពី​មាន​កិច្ចព្រមព្រៀង​ទីក្រុង​ប៉ារីស ដែល​បាន​រៀបចំ​ឲ្យ​មាន​ការ​បោះឆ្នោត​មួយ​រៀបចំ​ដោយ​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​នោះ​។

នៅក្នុង​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ដំបូង​លោក ឈាង វុន ត្រូវ​បាន​បក្ស​ចាត់តាំង​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អនុរដ្ឋមន្រ្តី​ក្រសួង​ហិរញ្ញវត្ថុ​។ លោក​និយាយ​ថា នៅក្នុង​ការងារ​នយោបាយ លោក​បាន​ចូលរួម​ធ្វើ​កំណែទម្រង់​ច្បាប់​ពន្ធដារ និង​បាន​ចូលរួម​ចំណែក​សរសេរ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​យ៉ាង​សកម្ម​ផង​ដែរ​។ ក្រោយពី​បោះឆ្នោត​លោក​បាន​ជាប់​ជា​តំណាងរាស្រ្ត​នៅ​បាត់ដំបង ហើយ​ក៏​បាន​ធ្វើ​ជា​តំណាងរាស្រ្ត​នៅ​ទីនោះ​។

ដោយសារ​តែ​មាន​ការ​ខ្វែង​គំនិត​ខ្លះ នៅក្នុង​ចក្ខុវិស័យ​នយោបាយ​ក្នុង​ការ​កែទម្រង់ លោក វុន ត្រូវ​បាន​បក្ស​បញ្ជូន​ចេញ​ទៅ​ធ្វើ​ឯកអគ្គរាជទូត​ទី​មួយ​របស់​កម្ពុជា​នៅ​អូស្រ្តាលី និង​នូវែលសេឡង់​នា​ឆ្នាំ​១៩៩៤ បាន​ទៅ​ធ្វើ​ឯកអគ្គរាជទូត​នៅ​កូរ៉េ​ខាង​ត្បូង​នៅ​ឆ្នាំ​២០០០ ចេញពី​កូរ៉េ​ឆ្នាំ​២០០៤ បាន​ទៅ​ហ្សឺណែវ​៤​ឆ្នាំ​ទើប​វិល​ត្រឡប់​មក​ធ្វើ​ជា​តំណាងរាស្រ្ត​រហូត ដល់​សព្វថ្ងៃ​នេះ​។

ជា​ឯកអគ្គរាជទូត​ជិត ២០ ឆ្នាំ​លោក​មាន​មោទនភាព​បំផុត នៅក្នុង​ប្រទេស​កូរ៉េ​ដែល​បាន​ទាមទារ​បង្កើត​ការងារ​ឲ្យ​ពលករ​យ៉ាងច្រើន​បំផុត ដែល​ធ្វើឲ្យ​ឯកអគ្គរាជទូត​នៃ​ប្រទេស​ជិត​ខាង​អាស៊ាន​មួយ​ចំនួន មិន​ពេញចិត្ត។ «ខ្ញុំ​បាន​ដើរ​បង្កើត​ការងារ​ឲ្យ​ពលករ​តាម​ការ​ណែនាំ​របស់​សម្ដេច​ហ៊ុន សែន​។ ខ្ញុំ​តាមដាន​រហូត ខ្ញុំ​បាន​បង្រៀន​ពលករ​ខ្មែរ​ពី​របៀប​រស់នៅ របៀប​ធ្វើការ​នៅ​កូរ៉េ​ខាង​ត្បូង រហូត​ដល់​ពលករ​ខ្មែរ ត្រូវ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ដោយ​កូរ៉េ​ខាង​ត្បូង​។

លោក​និយាយ​ទៀត​ថា ដំបូង​គ្រាន់តែ​សុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ដោះដូរ​ពលករ​មួយ​ចំនួន​ដែល​មកពី​ប្រទេស​ផ្សេង​ក្នុង​អាស៊ាន​ដោយ​គ្រាន់តែ​សុំ​ថា បើ​មាន​ការ​ចាប់​បញ្ជូន​ពលករ​ខុស​ច្បាប់ ដែល​មកពី​ប្រទេស​ដទៃ​១០​នាក់ បញ្ជូន​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​គេ​វិញ សុំ​ជំនួស​ដោយ​ខ្មែរ​តែ​ម្នាក់​បាន​ហើយ។

លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា ឆ្នាំ​ទី​មួយ​គេ​យក​កម្មករ​ខ្មែរ​៤០០០ នាក់​ទៅ​ធ្វើការ​ដែល​មិន​ដែល​មាន​សោះ​។

អង្គុយ​នៅក្នុង​ការិយាល័យ​ដែល​មាន​គ្រឿងសង្ហារិម​ទំនើបៗ លោក​បាន​លាតត្រដាង​ពី​កុមារភាព​របស់​លោក​បាន​តស៊ូ​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដើម្បី​ជួយ​ខ្លួន​ឯង និង​ម្ដាយ​មេម៉ាយ ដែល​ជា​អ្នក​លក់​បបរ និង​ធ្វើ​ស្ករទាញ​លក់ ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​គ្រួសារ​។

ឪពុក​លោក​បាន​លាចាក​លោក​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៥៨ បន្សល់ទុក​ម្ដាយ​មេម៉ាយ និង​បងប្អូន​ប្រុស​ស្រី ៦​នាក់​ជា​ក្មេងកំព្រា​។ លោក​បន្ត​ថា ក្នុង​វ័យ​កុមារភាព លោក​មាន​ការ​លំបាក​ខ្លាំង​ណាស់​ដែល​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​ពី​ការ​សិក្សា​ដើរ​លក់​នំប៉័ង​និង​ស្ករទាញ​នៅក្នុង​សាលារៀន ប្រមាណ​ជា ៣ ឬ ៤ ឆ្នាំ​។ ក្រោយមក​ឈប់​លក់​នំប៉័ង ជំនួស​ដោយ​ការ​បង្រៀន​គួរ​ដល់​សិស្ស​រួម​ថ្នាក់​។

ក្រោយមក​លោក វុន បាន​ប្រឡង​ជាប់​ចូល​វិទ្យាល័យ​ស៊ីសុវត្ថិ​នៅ​អំឡុង​ឆ្នាំ ១៩៦០​(មិន​ច្បាស់​ទេ)​ហើយ​លោក​បាន​ជាប់​បាក់ឌុប នៅក្នុង​អំឡុង​ឆ្នាំ​១៩៦៨-១៩៦៩។

លោក ឈាង វុន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​ឈប់​លក់​នំប៉័ង​នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មក​ដល់​សាលា​ស៊ីសុវត្ថិ​ដោយ​មាន​របរ​ថ្មី​មួយ​ទៀត ព្រោះ​បាន​ក្លាយ​ជា​សិស្ស​ពូកែ ដែល​អាច​បង្រៀន​សិស្ស​គ្នា​ឯង​បាន។ ខ្ញុំ​បង្រៀន​សិស្ស​នៅ​សាលា​ដេកាត​»។ នៅពេល​ក្រោយមក​លោក វុន បាន​ជាប់​អាហារូបករណ៍​ទៅ​រៀន​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​ដែល​នៅពេល​ចេញ​ដំណើរ លោក​មាន​លុយ​ត្រឹម​តែ​២០ ដុល្លារ​គត់​នៅក្នុង​ហោប៉ៅ ដែល​លុយ​នេះ លោក​ធំ​ម្នាក់​បាន​ឲ្យ​លោក​នៅក្នុង​ពិធី​ជប់លៀង​មួយ​។

បច្ចុប្បន្ន​នេះ នៅក្នុង​រដ្ឋសភា​លោក​មិន​មាន​ការ​គាបសង្កត់​ទេ​ក្នុង​ការ​និយាយស្ដី​គឺ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​សង្គម​៕

5 comments:

Anonymous said...

The father saved the son and the son turned an asshole.I guess your father didn't teach you from rights to wrongs. A self-congratulated like you deserve to be untrustworthy . you don't have to show off what you have achieved to earn respects. People respect you that because you earned it.Ask yourself a question have i earned respects from the people i serve ?. I guess you haven't.By the way I could not be bothered to read your brief biography. Jackel

Kim Ea said...

All his claim is an inflate gate lie more than truth . this mad Yuon brainwash dog no more than a piece of garbage . He a communist student in Paris,Something he learn is communist and fascist philosophy and dictatorial style of Europe in the 19th century . You can see all his brutality, purgatory and rage attitude doesn't fit to the description of their inflate brilliant education at all . We Khmer see him as a Yuon enemy dog to bite any Khmer who dare to expose the truth of Yuon invasion scheme . When time is run out Yuon will have no other alternative just put this vicious dog in the curry pot for enjoying a big parties .

RealKhmer said...

Khmer Always "Be Ware" of Yuon..

Too harmonious and too innocent by Khmer for centuries, that is why we loss two-third of our territories and millions of Khmer blood are loss. Yuon likes harmonious Khmer people, so they can easily taking our lands, and then kill us all. Yuon wants us to believe that they are vicious people, and want to intimidate us.

It is now the time that we must change our perception from being so harmonious, innocent, and just blatantly stupid for too long for our people.

We need to be blunt, brave, speak your mine, undeter, and being vicious to the people that want to KILL us and taking our lands.

Karl [Kalonh] Chuck said...

Un chien[ឈាង] est toujours un chien[ឈាង]. Rien n'a changé!
ឆ្កែនៅតែជាឆ្កែ!
Kal[ខាល]

Anonymous said...

To all Khmer and foreign readers:

Drgunzet (Yuon/Vietnamese poster) is located in Boise, Idaho.

Khmer Yeourng