ដោយ ហង្ស សាវយុត 2013-02-24 RFA Service
ស្ដាប់ ឬ ទាញយកសំឡេង
២១-កុម្ភៈ-២០១៣៖ អង្គការកុមារកំព្រានៅក្នុងភូមិវាល
នៃសង្កាត់ជ្រាវ ក្រុងសៀមរាប។ អាគារនេះជាកន្លែងបង្រៀនភាសា
និងជំនាញកុំព្យូទ័រ ដល់កុមារ និងយុវជនក្រីក្រជាច្រើន។
RFA/Hang Savyouth
នៅក្នុងខេត្តសៀមរាប
បុរសម្នាក់ដែលកើតចេញពីគ្រួសារក្រីក្រមួយ
ហើយធ្លាប់រស់នៅជាក្មេងកំព្រាផងនោះ កំពុងពុះពារឧបសគ្គជាច្រើន
បង្កើតជាអង្គការកុមារកំព្រាមួយ
ដើម្បីជួយអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកធនធានមនុស្សសម្រាប់កុមារ
និងយុវជននៅទីជនបទ។
លោក សឹង្ហ ពិសី អាយុ ៤១ឆ្នាំ
គឺជាប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងទីរួមខេត្តសៀមរាប
ជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់ចំនួន ៥នាក់។
ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់មិនសូវជាធូរធារប៉ុន្មានទេ
ក៏ប៉ុន្តែក្រៅតែពីគាត់ខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការរកកម្រៃ
ដើម្បីជួយជីវភាពគ្រួសារ គឺគាត់ក៏កំពុងប្រឹងប្រែងជួយកុមារកំព្រា
និងយុវជនដែលរស់នៅតាមជនបទមួយចំនួន
ខាងផ្នែកបណ្ដុះបណ្ដាលធនធានមនុស្សផងដែរ។
គាត់បានបង្កើតជាអង្គការមួយឈ្មោះ «កុមារកំព្រាអង្គរ»
ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងភូមិវាល សង្កាត់ជ្រាវ ក្រុងសៀមរាប
ហើយកំពុងស្វះស្វែងរកសម្ភារៈ និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តមួយចំនួន
ដើម្បីជួយបង្រៀនភាសាបរទេស និងជំនាញផ្សេងៗដល់កុមារតូចៗ
និងយុវជននៅទីជនបទនោះ។
លោក សឹង្ហ ពីសី បានមានប្រសាសន៍ថា អង្គការកុមារកំព្រាអង្គរនេះ
គឺលោកបានបង្កើតឡើងតាំងតែពីអំឡុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១០ មកម្ល៉េះ
ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះមានរយៈពេលជាង ២ឆ្នាំហើយ។
ចាប់តាំងពីអង្គការរបស់លោកបើកឱ្យដំណើរការមក
គឺបានបង្រៀនភាសាបរទេសមួយចំនួន ដូចជាភាសាចិន ភាសាអង់គ្លេស
និងជំនាញកុំព្យូទ័រដល់កុមារ និងយុវជនជាច្រើន ដោយមិនរើសមុខ
ថាអ្នកនោះកំព្រា ឬក៏មិនកំព្រាឡើយ។
លោក សឹង្ហ ពិសី បានបញ្ជាក់ថា
គោលបំណងរបស់លោកដែលតស៊ូបង្កើតអង្គការមួយនេះ
គឺចង់ឱ្យកុមារនៅតាមជនបទជាច្រើនមានចំណេះដឹង
ហើយពួកគេអាចជួយគ្រួសារ និងសង្គមបានសម្រាប់ពេលអនាគត។
លោក សឹង្ហ ពិសី៖ «ដោយខ្ញុំគិតថា តំបន់នេះ អ្នកស្រុក
ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើន គាត់ដាំបន្លែ ហើយគាត់ឡើងត្នោត ធ្វើស្រែអ៊ីចឹង
ឃើញថា ជីវភាពពួកគាត់ពិបាក គឺពុំមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ទេ។
ហើយណាមួយក្មេងៗទាំងអស់នេះ
អត់មានលទ្ធភាពទៅរៀនជំនាញនៅទីរួមខេត្តទេ
ដោយសារតែជីវភាពយ៉ាប់យ៉ឺន។ យើងចង់ឱ្យគាត់មានចំណេះវិជ្ជាខ្លះ
ព្រោះថា ទៅថ្ងៃអនាគតប្រទេសមានការអភិវឌ្ឍ។
អ៊ីចឹងយើងធ្វើឱ្យដើរទាន់ ទៅលើប្រទេសនានាជុំវិញពិភពលោក
គឺមានតែចេះភាសាអង់គ្លេស ភាសាចិនទេ ដែលសង្ឃឹមថា
ពួកគាត់នឹងអាចរកប្រាក់ខែបានច្រើនចិញ្ចឹមជីវិតគាត់
និងបានចូលរួមក្នុងការអភិវឌ្ឍសង្គម»។
បុរសដដែលបានបញ្ជាក់ថា ការបង្រៀនដល់កុមារ
និងយុវជននៅតាមទីជនបទទាំងនោះ គឺមិនយកលុយទេ
ហើយពេលខ្លះបានទាំងជូនជាអំណោយ ដូចជា កង់
សម្ភារៈសិក្សាដល់កុមារទាំងនោះទៀតផង។
ការប្រឹងប្រែងបណ្ដុះបណ្ដាលធនធានមនុស្សនេះ លោកមានសេចក្ដីសង្ឃឹមថា
កុមារនិងយុវជនជាច្រើនដែលរស់នៅទីជនបទ
នឹងអាចទទួលបានចំណេះដឹងសម្រាប់អនាគត
ហើយនឹងអាចជួយបង្រៀនគ្នាបន្តទៅទៀត។
បច្ចុប្បន្នអង្គការកុមារកំព្រាអង្គរ
មានបុគ្គលិកស្ម័គ្រចិត្តជាជនជាតិខ្មែរ
និងជនបរទេសមួយចំនួនដែលមិនត្រូវការប្រាក់ខែ
កំពុងជួយបង្រៀនកុមារនិងយុវជន។
២១-កុម្ភៈ-២០១៣៖
ក្រុមយុវជនដែលជាកូនប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិវាល
ចូលទៅរៀនជំនាញកុំព្យូទ័រនៅក្នុងអាគារអង្គការកុមារកំព្រាអង្គរ
នាខេត្តសៀមរាប។ RFA/Hang Sayouth
កញ្ញា ប៉ាត អន អាយុ ១៩ឆ្នាំ គឺជាអ្នកគ្រូស្ម័គ្រចិត្តម្នាក់
ដែលជួយបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស
និងជំនាញកុំព្យូទ័រនៅក្នុងអង្គការកុមារកំព្រាអង្គរ។
នាងបានមានប្រសាសន៍ថា
មូលហេតុដែលនាងស្ម័គ្រចិត្តជួយបង្រៀនកុមារនិងយុវជននៅក្នុងភូមិ
វាលនោះ ក៏ព្រោះតែរូបនាងមានកំណើតនៅក្នុងភូមិនោះដែរ
ហើយនាងចង់ជួយកុមារ
និងយុវជននៅក្នុងភូមិរបស់នាងឱ្យក្លាយទៅជាអ្នកមានចំណេះដឹង
និងសមត្ថភាពសម្រាប់អនាគត។
ចំណែកលោក ស៊ឺ ជិនលុន (Shih Chinlun) គឺជាជនជាតិតៃវ៉ាន់ម្នាក់
ដែលស្ម័គ្រចិត្តមកជួយបង្រៀនភាសាចិន
នៅក្នុងអង្គការកុមារកំព្រាអង្គរ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា
ប្រធានរបស់លោកបានផ្ដល់កុំព្យូទ័រខ្លះ
និងបានចាត់ឱ្យលោកជួយបង្រៀនភាសាចិន ដល់កុមារ និងយុវជននៅទីនេះ។
លោក ស៊ឺ ជិនលុន បានមានប្រសាសន៍ទៀតថា
ក្រុមរបស់លោកតែងតែផ្លាស់ប្ដូរគ្នាដើម្បីមកកម្ពុជា
ជួយបង្រៀននៅក្នុងអង្គការកុមារកំព្រានេះ៖ «ឥឡូវនេះយើងកំពុង
ព្យាយាមធ្វើឱ្យតំបន់ជនបទមួយដែលធ្លាប់តែមានធនធានមនុស្សខ្សោយ
ត្រូវផ្លាស់ប្ដូរចេញ។ មូលហេតុដែលខ្ញុំមកទីនេះ
គឺដោយសារតែខ្ញុំចូលចិត្តកុមារ និងយុវជននៅទីនេះ
ហើយចង់ឱ្យពួកគេចេះភាសាបរទេសជាច្រើន។ ខ្ញុំគិតថា
បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានបង្រៀនភាសាបរទេសនេះ គឺពួកគេខ្លះអាចនឹងចេះដឹង
ហើយមានការផ្លាស់ប្ដូរផ្នែកធនធានមនុស្សយ៉ាងឆាប់រហ័ស
ហើយមនុស្សខ្លះដែលរស់នៅក្នុងទីជនបទនេះ នឹងមានអនាគតល្អ»។
វត្តមានរបស់អង្គការកុមារកំព្រាអង្គរ នៅក្នុងភូមិវាល
នៃសង្កាត់ជ្រាវ ជាយទីក្រុងសៀមរាប បានធ្វើ
ឲ្យក្រុមអ្នកភូមិក្រីក្រមួយចំនួន
ដែលមិនមានលទ្ធភាពរកលុយឱ្យកូនទៅរៀនភាសាបរទេស
និងជំនាញផ្សេងៗបាននោះ មានការសប្បាយចិត្ត និងត្រេកអរជាខ្លាំង។
លោក ស្ដើង ធឿន គឺជាអ្នកភូមិវាល
ដែលមានមុខរបរប្រចាំថ្ងៃឡើងត្នោត និងរត់ម៉ូតូឌុប
បានមានប្រសាសន៍ថា គាត់អាចរកប្រាក់បានប្រហែល ៤ម៉ឺនរៀល ស្មើនឹង
១០ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុង១ថ្ងៃ។
ក៏ប៉ុន្តែចំណូលនេះមិនអាចជួយដល់កូនរបស់គាត់ចំនួន ២នាក់
ដែលកំពុងតែរៀនថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យបានទេ។
លោក ស្តើង ធឿន បានមានប្រសាសន៍ថា
ចាប់តាំងពីអង្គការកុមារកំព្រាអង្គរបានមកនៅក្នុងភូមិរបស់គាត់
គឺជួយដល់គាត់ជាច្រើន ដោយសារតែកូនរបស់គាត់អាចរៀនភាសាបរទេស
និងជំនាញកុំព្យូទ័រ ដោយមិនគិតថ្លៃ ហើយគាត់ចង់ឱ្យអង្គការនេះ
មានសកម្មភាពបានយូរអង្វែងនៅក្នុងតំបន់របស់គាត់។
លោក ស្តើង ធឿន៖ «ធនធានយើងវាយ៉ាប់! បានអង្គការមកបង្កើតទៅ
យើងសប្បាយចិត្ត វាល្អ។ក្មេងៗសប្បាយចិត្ត មកណែនៗ នៅទីនេះ។
វាកាត់បន្ថយលុយយើងច្រើន។
ប្រជាពលរដ្ឋរាល់ថ្ងៃហ្នឹងសប្បាយចិត្តច្រើន មកតាំងពីកំរើក
បុសក្រឡាញ់ ...។ អ៊ីចឹងបានថា បើសិនមានអង្គការណាគេជួយ
គឺចង់តថ្លៃដីនេះពង្រីកទៅទៀត»។
ទោះយ៉ាងណា អង្គការកុមារកំព្រាអង្គរមួយនេះ
វាបានកើតឡើងដោយសារតែការតស៊ូយ៉ាងស្វិតស្វាញបំផុតរបស់លោក សឹង្ហ
ពិសី។ បច្ចុប្បន្ននេះលោក សឹង្ហ ពិសី
ក្រៅតែពីប្រកបការងារដើម្បីរកកម្រៃចិញ្ចឹមគ្រួសារ គឺលោក
និងភរិយាក៏កំពុងប្រឹងប្រែងតាមរយៈការលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍នៅ
ផ្សារចាស់ ដើម្បីយកកម្រៃទាំងនោះទៅជួយបង្ហាត់បង្រៀនកុមារកំព្រា
និងយុវជននៅទីជនបទនោះ។
លោក សឹង្ហ ពិសី បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីឆន្ទៈថា
មូលហេតុដែលលោកចង់ជួយកុមារកំព្រា
និងយុវជនក្រីក្រឱ្យមានចំណេះដឹងនេះ
ដោយសារតែលោកមានប្រវត្តិជាក្មេងកំព្រាម្ដាយតាំងតែពីអាយុ
៨ឆ្នាំមកម្ល៉េះ
ហើយលោកបានភ្លក់រស់ជាតិនៃការតស៊ូក្នុងជីវិតជាខ្លាំង
នៅមុនពេលដែលលោករៀនសូត្របានខ្ពង់ខ្ពស់
និងរៀបការកសាងជាគ្រួសារថ្មីមួយមកនោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
No comments:
Post a Comment