កំណាព្យនេះ ឧទ្ទិសជូន ព្រលឹង មិត្ត ឈុត វុទ្ធី
ព្រលឹងធំនិងព្រលឹងតូចមានល្បឿនខុសគ្នា ព្រលឹងធំបានដល់ឋានសួគ៍ាបរមសុខ
ឯព្រលឹងតូចនៅវិលវល់រក្សាស្រុក យើងកំណត់ ទុកថាជារុក្ខទេវតាប្រពៃ។
តែខ្ញុំចង់និទានពី អារ៉ាទេវ៉ាឌុក!! ម្សិលមិញកើតទុក្ខអស់មួយកន្លះថ្ងៃ
ព្រោះភ្លៀងរយះមេឃហើយរន្ទះបាញ់ប្រស្រី បែកវ៉ែនតាថ្មី រងាញ័រចំប៉្រប់។
ភ្លៀងមិនព្រមឈប់រួញអស់អ្វីៗ!! មេរុក្ខបំផ្លាញ ភ័យស្ទើរតែនឹងងាប់
យំផងនោមផងយកភ្លៀងបន្លប់ ទំរាំភ្លៀងចប់មានទៅស្រួលអី!!!។
ខ្លួនជាអ្នកបំផ្លាញឈើតែតាំងធ្វើជាខ្លួនល្អ ក្រាញអំណាចត្រដរ មិនឱយអ្នកដទៃ
បន្តរួចអួតថាមានបារមី យកងារជារុក្ខ-អាកាសទេវតាអចិន្ត្រៃយ៍
ព្រោះចង់ធ្វើនាយករដ្ធមន្ត្រីដល់អាយុ៩០!???
ក្រពុំ ឈូក ស
No comments:
Post a Comment