ដោយ៖ ជន ស្រីណុច និង អ៊ឹង ប៊ុនថន | ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី26 ខែធ្នូ ឆ្នាំ2013, VOD
ស្តាប់សំឡេង៖ | ចម្លងទុក |
កម្មករប្រមូលផ្តុំគ្នានៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ តវ៉ាទាមទារប្រាក់ឈ្នួល១៦០ដុល្លារ កាលពីថ្ងៃពុធ (រូបថត ញឹម សុខន)
"ជនជាតិចិន ជនជាតិវៀតណាម ឲ្យតែមកធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រស្រុកខ្មែរ គេមានអាទិភាពជាងខ្មែរយើង ជាក់ស្តែងដូចថា កម្មករខ្មែរយើងធ្វើការរយៈ១០ឆ្នាំអីអញ្ចឹង នៅតែកូនចៅគេ គេទើបតែមកដល់ស្រុកខ្មែរ ក៏គេធ្វើមេយើងដែរ គេអត់ចេះអញ្ចឹងក៏គេនៅតែគ្រប់គ្រងយើងដែរ"។ Chinese and Vietnamese workers in Cambodia get priority over Khmer workers, for example, Khmer workers worked for 10 years but still just workers. For them (Chinese/Vietnamese) they will be promoted to be supervisors as soon as they arrived in the factory, even if they don't know anything they still get the supervisory role", said one worker.
កម្មកររាប់ម៉ឺននាក់ មកពីបណ្តារោងចក្រនានា បានផ្ទុះបាតុកម្មព្រមៗគ្នាក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំ រយៈពេលពីរថ្ងៃ ទាំងនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងតាមខេត្តមួយចំនួន ចាប់ពីថ្ងៃទី២៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣នេះ។
តំណាងកម្មករ បានលើកបដាសរសេរថា ១៦០ដុល្លារ ដែលនេះមានន័យថា សុំឲ្យប្រាក់ឈ្នួលគោលរបស់ពួកគេបានឡើងដល់ ១៦០ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ នៅឆ្នាំ២០១៤នេះ បន្ទាប់ពីគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារ សម្រេចដំឡើងឲ្យត្រឹមតែ៩៥ដុល្លារនោះ។ ក្រុមបាតុកររាប់ម៉ឺននាក់ បានដើរតាមផ្លូវ នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងបិទកំណាត់ផ្លូវមួយចំនួនទៀត នៅតាមបណ្តាខេត្ត ខណៈមេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិចូលរួមដឹកនាំសកម្មភាពទាមទារប្រាក់ឈ្នួលនេះ ៖ "ឥឡូវបងប្អូនសួរទៅ លោកហ៊ុន សែន វិញ ឲ្យកូនគាត់មករៀនចាយមើលមួយខែ ៩៥(ដុល្លារ)ចាយបានទេមួយខែ? ទំនិញឡើងថ្លៃ ហើយគាត់បានប្រាប់ គាត់និយាយថាម៉េចបងប្អូន រដ្ឋាភិបាលហ្នឹងគាត់ថា គាត់នឹងដំឡើងឆ្នាំនេះ ៩៥(ដុល្លារ) ឆ្នាំក្រោយ ១១០(ដុល្លារ)ឆ្នាំក្រោយៗៗៗ ដល់ឆ្នាំ២០១៨ បានៗ ១៦០(ដុល្លារ) ទម្រាំ ២០១៨ មិនដឹងស្ករឡើងថ្លៃប៉ុន្មានហើយ ប៊ីចេងឡើងប៉ុន្មានហើយ សាច់ឡើងប៉ុន្មានហើយ ខោអាវឡើងប៉ុន្មានហើយ ដូច្នេះអត់មានចាំឆ្នាំ២០១៨ទេ សុំឆ្នាំ២០១៣នេះតែម្តង"។
តើមូលហេតុអ្វីបានជាកម្មករផ្ទុះការតវ៉ាព្រមៗគ្នាយ៉ាងនេះ?
លោក អ៊ុក វល័ក្ខ ដែលដៃកាន់មេក្រូ បានដើរនាំមុខគេ ក្នុងចំណោមកម្មកររោងចក្រ Universal Glory (Cambodia) Ltd នៅក្នុងខណ្ឌឬស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ។ កម្មករ សម្បុរខ្មៅស្រអែម អាយុ២២ឆ្នាំ រូបនេះ បានរៀបរាប់ថា ពួកគេចូលរួមធ្វើបាតុកម្មជាមួយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដោយស្ម័គ្រចិត្ត ដោយចង់ទាមទារប្រាក់ឈ្នួលគោលឲ្យបាន ១៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ព្រោះប្រាក់ឈ្នួលបច្ចុប្បន្នមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ការរស់នៅបានទេ ៖ "ហ្នឹងចំពោះខ្ញុំគឺអ្នកនៅរាជធានីភ្នំពេញផ្ទាល់តែម្តង គឺខ្ញុំសល់បានតែ ៥០(ដុល្លារ) ចុះទម្រាំតែអ្នកមកពីបណ្តាខេត្តទៀត គ្នាសល់ប៉ុន្មាន នៅការហូបចុក ចំណាយលើអ្វីផ្សេងៗទាំងអស់ ចំពោះខ្ញុំគឺបាយផ្ទះខ្លួនឯងអីខ្លួនឯង គឺសល់បានប៉ុណ្ណឹង ចុះទម្រាំអ្នកមកពីខេត្ត គ្នានៅថ្លៃផ្ទះជួលថ្លៃទឹកថ្លៃភ្លើងអីមួយចប់ អញ្ចឹងតើគ្នាសល់បានប៉ុន្មានទៅ"។
បច្ចុប្បន្ន កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា មានប្រមាណជាង៦០ម៉ឺននាក់ ដោយទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលគោល ក្នុងកម្មករម្នាក់ ៨០ដុល្លារ ។ ប៉ុន្តែកម្មករ អះអាងថា ប្រាក់នេះតិចតួច បើធៀបនឹងតម្លៃទំនិញ ស្ទើរសព្វសារពើ ចេះតែបន្តហក់ឡើងថ្លៃ ។
(តារាងតម្លៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មករ ដែលនឹងត្រូវដំឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ តាមសេចក្តីសម្រេចរបស់ក្រសួងការងារ/ដោយស៊ុន ណារិន)
ក្រុមកម្មការនីដែលឡើងលើវេទិកា នៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ បានស្រែកយំ នៅពេលពួកគេនឹកដល់ការគាបសង្កត់ និងរើសអើងពីសំណក់ជនបរទេសដែលធ្វើការក្នុងវិស័យនេះ។
កម្មករ អ៊ុក វល័ក្ខ ក៏បានឲ្យដឹងទៀតថា មូលហេតុ ដែលកម្មករនាំគ្នាតវ៉ា ដោយសារតែបច្ចុប្បន្នស្ទើរគ្រប់រោងចក្រ មានជនជាតិវៀតណាមជាច្រើន ដែលធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រ បានត្រួតត្រាលើកម្មករខ្មែរ ៖ "បើរឿងវៀតណាម នៅក្នុងរោងចក្រខ្ញុំវិញ វៀតណាមចំទាំងអស់តែម្តង ហើយសូម្បីខាងQC ក៏វៀតណាម ប្រធានវៀតណាម ហើយកម្មករពិនិត្យខោចម្រាញ់ក៏វៀតណាម គឺកម្មករខ្មែរគឺក្រោមវៀតណាមទាំងអស់ គឺប្រធានគឺជាវៀតណាមទាំងអស់ ប្រធានផ្នែកខាង QC វៀតណាម គឺអាចែវៀតណាមគាត់កាន់កាប់ ហើយខាងគាត់កាន់កាប់គឺច្បាប់តឹងបំផុត កម្មករហ៊ានតែឈប់កន្លះថ្លៃ ឬក៏ចេញម៉ោង៤ គឺគាត់ផ្តល់ឲ្យពី ៥០% ចំនួនមួយអាទិត្យតែម្តង"។
មិនទាន់មានរបាយការណ៍ណា បញ្ជាក់ថា មានជនជាតិវៀតណាមប៉ុន្មាននាក់ ដែលធ្វើការក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជាទេ។
Mr. Ath Thon, president of the union C.CAWDU, said he knew that many Vietnamese are working Cambodia, but said he doesn't know whether they've earned more than Khmer workers or not.
ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យ កម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា (C-CAWDU) លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា ពិតជាសម្បូរជនជាតិវៀតណាមមកធ្វើការនៅកម្ពុជាមែន តែលោកមិនដែលជួបប្រទះ នឹងករណីកម្មករជនជាតិវៀតណាម ទទួលបានប្រាក់ខែច្រើនជាងជនជាតិខ្មែរទេ ឬត្រួតត្រាលើកម្មករខ្មែរទេ ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមានការរើសអើងបែបនេះមែន លោកថា នឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ទឹកចិត្តកម្មករជនជាតិខ្មែរ ហើយបញ្ហានេះ រដ្ឋាភិបាលខ្មែរ គប្បីយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យបានច្រើនចំពោះជាតិសាសន៍ខ្លួន ៖ “យើងមិនត្រូវបន្ទោសខាងក្រុមហ៊ុនទេ ពេលខ្លះក្រុមហ៊ុនគេមិនកើតទុកអី ចាំបាច់ចាំបង្រៀនជនជាតិខ្មែរអី បើគេយកបរទេសមកដាក់ចេះស្រាប់វាមិនស្រួល ចឹងចង់ឲ្យរដ្ឋយើងហ្នឹងកុំពុករលួយ កុំបក្ខពួក អែងបើលើសកម្មករគឺមិនឲ្យប្រើចឹងមក បណ្ដុះបណ្ដាលខ្មែរយើងចឹងមក មានទស្សនវិស័យគោលការណ៍រយៈពេលវែងរយៈពេលខ្លីចឹងមក ចឹងបានវាទៅរួច បើយើងទាំងដឹងជាធ្វើការអីផង ហើយកម្មករបរទេសមួយចំនួនហ្នឹងមក ធ្វើការស្រុកខ្មែរមិនមានច្បាប់ទម្លាប់ត្រឹមត្រូវយើងអត់មានវិន័យ ” ។ He said: "We do not blame the companies because they don't want (to spend the money) to train Khmer staff. They'd rather employ foreign workers because they are already skilled. We request that our government not be corrupt, don't practise cronyism, if we are short of (skilled) workers we don't want them to allow the companies to employ foreigners, but must train Khmer workers. We want them to use labour this way, to train Khmer workers. This is a long-term vision. We know that some foreign workers who are working in Cambodia do not have the working permits".
បើតាមសមគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា បច្ចុប្បន្នមានរោងចក្រប្រមាណ៥០០ កំពុងរកស៊ីនៅកម្ពុជា ដែលភាគច្រើន មានថៅកែជាជនជាតិចិន និង កូរ៉េ។ រយៈពេលពីរថ្ងៃមកនេះ ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ឲ្យដឹងថា មានកម្មករនៃរោងចក្រតែប្រមាណ ៥០ ប៉ុណ្ណោះដែលផ្ទុះការតវ៉ា ខុសច្បាប់ ខណៈរោងចក្រផ្សេងទៀតនៅដំណើរការធម្មតា។
កម្មការិនី ជុំ សុភាព មកពីរោងចក្រស៊ូតុងហ្វាង ផលិតខោអាវ នៅខេត្តតាកែវ និយាយថា គាត់មានការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលដឹងថាក្រសួងការងារសម្រេចកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករត្រឹមតែ ៩៥ដុល្លារ ដែលប្រៀបធៀបនឹងតម្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារខុសគ្នាស្រលះ។ ក្នុងទឹកមុខមាំ ដៃកាន់ បដា ១៦០ដុល្លារ សុភាព បន្តថា ការមកធ្វើបាតុកម្មនេះ មិនមានអ្នកណាបង្ខំទេ ព្រោះរាល់ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលកន្លងមក ទាល់តែគណបក្សសង្គ្រោះជាតិចូលរួមទាមទារ ទើបកម្មករមានឥទ្ធិពល ៖ “ប្រាក់ខែពួកខ្ញុំហ្នឹងធ្វើអី សម្រាប់ពួកខ្ញុំវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ពេលបុណ្យទានឡើងទៅស្រុក ឡានសុទ្ធតែពីរបីម៉ឺន ដល់ចឹងមានការទៅផ្ទះសុទ្ធតែជំពាក់គេ ខ្ញុំចង់បានប្រាក់ខែ បើសិនឲ្យពួកខ្ញុំឡើងត្រឹម៩៥ ពួកខ្ញុំឡើងមិនរួចទេ គេមិនទាន់បានឡើងផង ថ្លៃភ្លើងគេឡើង ១គីឡូ ពីរពាន់ហើយហ្នឹង ហើយពួកខ្ញុំជួលផ្ទះគេជីវភាពប៉ុណ្ណឹងម៉េចបានគ្រប់គ្រាន់ ខ្ញុំថា មានសង្ឃឹម តាំងពីប្រាក់ខែ ៣៥ដុល្លារ ឡើងដល់៨០ គាត់ជួយរាងរាល់ឆ្នាំ គឺ៥ឆ្នាំគាត់អនុវត្ដម្ដង ” ។
ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង មានប្រសាសន៍ថា ការតវ៉ាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនអាចទៅរួចទេ ព្រោះក្រសួង និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធបានសម្រេចរួចទៅហើយ ៖ “អត់ជួយបានទេពីព្រោះគេសម្រេចរួចហើយ សហជីព ជាមួយនិយោជកគេសម្រេចរួចហើយ ថែមបានគេថែមហើយ ថែមអត់បាន បានមាន election មានអីហ្នឹងណា ចូលច្រើនពេកក៏គេទៅអត់រួចដែរ” ។
ទោះជាយ៉ាងណា បន្ទាប់ពីកម្មកររាប់មឺននាក់ មិនទទួលយកការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលចំនួន១៥ដុល្លារនេះ គណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារ បានប្រកាសថា នឹងពិភាក្សាជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធឡើងវិញនៅថ្ងៃទី២៧ខែធ្នូនេះម្តងទៀត។
យ៉ាងនេះក្តី តំណាងសម្ព័ន្ធសហជីព និងសហព័ន្ធសហជីពចំនួន៧ ព្រមានដឹកនាំកូដកម្ម-បាតុកម្ម ដោយដង្ហែក្បួនជាសាធារណៈ ចាប់ពីដើមខែមករា ឆ្នាំ២០១៤ ប្រសិនបើសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ហៅកាត់GMAC មិនព្រមដំទ្បើងប្រាក់ឈ្នួល អប្បបរមា១៦០ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ និងកែលម្អរលក្ខខណ្ឌការងារ៕
សរសេរមកកាន់កញ្ញា ជន ស្រីណុច តាមរយៈ chornsreynoch@vodhotnews.com
No comments:
Post a Comment