Manekseka Sangkum:
Coveting Khmer land and farms is where it all started. Historically and until this day, if they could not succeed in satiating this lust by one means, they will try another, be it deception, 'diplomacy', prostitution, violence on any scale and to anyone standing in their way, from Buddhist monks to scholars and, yes the farmers themselves, as well as fermenting divisions among indigenous factions by sponsoring one group against the other ...
So long as the trend continues, discussions about semantics are immaterial. Ordinary people of any ethnicity may be both good or bad or a mixture of the two, but the same cannot be said of the Vietnamese state. Even its seemingly 'good' deeds often carry in them evil seeds that will eventually sprout and grow to trap and squeeze the life out of its beneficiaries like some carnivorous plants!
Time is not on the side of the Khmer people ...
>>>
ពលរដ្ឋខេត្តស្វាយរៀងអះអាងថាវៀតណាមឲ្យគាស់ឆ្អឹងដូនតាចេញពីតំបន់ទួលតាព្រាប
ដោយ ថា កិត្យា
2015-07-21
ពលរដ្ឋ និងទាហានវៀតណាម ឈរនៅតំបន់ទួលតាព្រាប និងលើវាលស្រែដែលពលរដ្ឋកម្ពុជា អះអាងថា ជាអតីតទឹកដីខ្មែរ នាភូមិធ្លក ឃុំត្នោត ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥។
RFA/Tha Kitya
ពលរដ្ឋខ្មែរបដិសេធមិនព្រមគាស់ឆ្អឹងសពដូនតារបស់ពួកគាត់ ចេញពីតំបន់ទួលតាព្រាប អតីតទឹកដីខ្មែរ ដែលបច្ចុប្បន្នគ្រប់គ្រងដោយវៀតណាម និងកំពុងធ្វើផ្លូវនៅក្បែរនោះទេ។ ការអះអាងបែបនេះ បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរវៀតណាម បានទាមទារឲ្យពួកគាត់គាស់ឆ្អឹងដូនតាចេញទៅដាក់នៅវត្ត ដោយជួយឧបត្ថម្ភជាលុយខ្លះ។
ទាក់ទងបញ្ហានេះ តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដែលដឹកនាំក្រុមប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ ២ពាន់នាក់ ទៅទស្សនកិច្ចព្រំដែនមានជម្លោះនៅស្រុកកំពង់រោទិ៍ កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ក៏មិនបានទៅដល់តំបន់ផ្នូរបុរាណរបស់ខ្មែរ និងកន្លែងវៀតណាម កំពុងធ្វើផ្លូវក្បែរព្រំដែនតាមក្តីប្រាថ្នាដែរ ដោយសារវៀតណាម មិនអនុញ្ញាត។
ទួលតាព្រាប ដែលជាកន្លែងបញ្ចុះសាកសពបុព្វបុរសខ្មែរតាំងពីសម័យបុរាណមក ស្ថិតនៅភូមិធ្លក ឃុំត្នោត ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង បច្ចុប្បន្ននេះ គឺស្ថិតនៅក្នុងទឹកដីរបស់ប្រទេសវៀតណាម។ ពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្បែរព្រំដែនទាំងនោះ ប្រកែកដាច់អហង្ការ មិនព្រមគាស់ឆ្អឹងដូនតារបស់ពួកគាត់ចេញពីទួលតាព្រាប តាមបង្គាប់របស់អាជ្ញាធរវៀតណាម នោះទេ។ ពួកគាត់អះអាងថា ដីទីនោះ គឺជាដីកេរដូនតាខ្មែរជាច្រើនជំនាន់មកហើយ មិនមែនជាដីរបស់វៀតណាម នោះទេ។
អ្នកស្រី សឿង ភារម្យ ដែលមានសាច់ញាតិកប់នៅទួលតាព្រាប នោះអះអាងថា វៀតណាម បានឈ្លានពានចូលដីខ្មែរជាបន្តបន្ទាប់ ជាពិសេសនៅឆ្នាំ២០១៥ នេះ វៀតណាម បានបង្ខំឲ្យពួកគាត់យោងផ្នូរខ្មោចចេញពីទួលតាព្រាប នោះ ទៅដាក់វត្ត ដើម្បីឲ្យវៀតណាម ធ្វើផ្លូវ៖ «ទោះឲ្យលុយកាក់ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់យ៉ាងណា ក៏ពួកខ្ញុំមិនទៅយោងផ្នូរចេញមកដែរ ព្រោះដូនតាខ្ញុំស្លាប់នៅលើដីពួកគាត់ កប់នៅលើដីរបស់គាត់ ភូមិស្រុករបស់គាត់។ មូលហេតុដែលពួកខ្ញុំមិនចេញនោះ ដោយសារខ្លាចបាត់បង់ទឹកដី និងខ្លាចត្រូវបណ្ដាសាដូនតា»។
អ្នកស្រីថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ សាច់ញាតិនៃសាកសពទាំងនោះតែងតែទៅបង្សុកូលមិនដែលដាច់ឡើយ ប៉ុន្តែចាប់ពីពេលនេះតទៅ វៀតណាម មិនអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅបង្សុកូលទៀតឡើយ ក្រោយពីតំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋ និងព្រះសង្ឃទៅពិនិត្យបង្គោលព្រំដែនមិនប្រក្រតីនៅតំបន់នោះ។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះ កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែកក្កដា កន្លងទៅ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា លោក ឡុង វិសាលោ ក៏បានស្នើភាគីវៀតណាម អនុញ្ញាតឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរបានចូលទៅធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលដល់ដូនតាពួកគាត់ផង។
តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ លោក អ៊ុំ សំអាន លើកឡើងថា ផ្នូរខ្មោចនេះមិនអាចគាស់ចេញបានទេ ព្រោះវាគឺជាភស្តុតាងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយសម្រាប់ប្ដឹងទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ៖ «ផ្នូរដូនតាយើងតាំងពីណាពីណីមកនៅលើទួលតាព្រាប ដូច្នេះទាំងនេះគឺជាភស្តុតាងដ៏សំខាន់មួយ ហើយបើរើគាស់ចេញទៅ តើបានអ្វីទៀតធ្វើជាភស្តុតាង? ឲ្យលុយយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនអាចកាត់ថ្លៃទឹកដីខ្មែរយើងបានដែរ»។
អ្នកភូមិនៅជាប់ព្រំដែននោះរៀបរាប់ថា ទួលតាព្រាប គឺជាដីរបស់តាព្រាប។ លុះក្រោយមក តាព្រាប បានស្លាប់ទៅ កូនចៅរបស់គាត់បានបញ្ចុះសាកសពនៅលើទួលនោះ។ ក្រោយៗមកទៀត ក៏មានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ៤៣គ្រួសារផ្សេងទៀត បានបញ្ចុះសពនៅលើទួលនោះដែរ។
ដោយឡែក អ្នកស្រី សឿង ហ៊ុំ និយាយថា លើសពីនេះ ទឹកបឹង និងដីស្រែដែលអ្នកស្រីធ្លាប់អាស្រ័យផលតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ មកនោះ ឥឡូវវៀតណាម ក៏មកដណ្ដើមយកដីស្រែ និងទឹកបឹងពាក់កណ្ដាលម្នាក់ថែមទៀត។ អ្នកស្រីទទូចឲ្យរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការសហប្រជាជាតិ ជួយដោះស្រាយបញ្ហានេះឲ្យបានឆាប់បំផុត ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បានទទួលទីកប់សពដូនតាមកវិញ៖ «ហ្នឹងហើយគេថាដីរបស់គេដែរ។ គេទើបតែនិយាយថ្មីៗហ្នឹង។ គាត់ចង្អុលទៅ ហើយនិយាយថា នោះឥឡូវឃើញដែរ ទាហានគេកំពុងឈរនៅលើដីរបស់ខ្ញុំ»។
កុយ ពិសី ៦១០
អនុប្រធានកិច្ចការចម្រុះព្រំដែន អ្នកស្រី កុយ ពិសី និងមន្ត្រីអ្នកនាំពាក្យទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ផៃ ស៊ីផាន (ស្ដាំ) ថ្លែងក្នុងសន្និសីទកាសែតច្រានចោលព័ត៌មានរបស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នាទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៣។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះ អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការចម្រុះកិច្ចការព្រំដែនកម្ពុជា អ្នកស្រី កុយ ពិសី មានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រីមិនដែលឮព័ត៌មានរឿងវៀតណាម ឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរគាស់ផ្នូរដូនតាចេញនោះទេ។ អ្នកស្រីបន្តថា មួយខែចុងក្រោយនេះមានព័ត៌មានថ្មីៗប្លែកៗ បានកើតចេញពីតំបន់បង្គោលលេខ២០៣ ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយអ្នកស្រីដាក់ការសង្ស័យថា អាចមានអ្នកនៅពីក្រោយខ្នង៖ «ពលរដ្ឋមានច្រើនប្រភេទណាស់ ពួកគាត់នោះមិនដឹងជាពលរដ្ឋញុះញង់ ឬមិនដឹងថាជាពលរដ្ឋយ៉ាងម៉េច ព្រោះពលរដ្ឋធម្មតានៅទីនោះ គាត់ស្ងប់ស្ងាត់យូរហើយ»។
តាមប្រភពពីមន្ត្រីប៉ូលិសសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះម្នាក់ បានឲ្យដឹងថា កន្លងមកកងកម្លាំងវៀតណាម ប្រចាំការនៅប៉ុស្តិ៍៨៧៣ តែងតែប្រាប់អាជ្ញាធរកម្ពុជា ឲ្យណែនាំទៅប្រជាពលរដ្ឋយកសពចេញពីដីដែលវៀតណាម កំពុងគ្រប់គ្រង ហើយវៀតណាម ហ៊ានផ្តល់សំណងឲ្យខ្លះទៀតផង ប៉ុន្តែពលរដ្ឋខ្មែរបដិសេធរហូត។
កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋ និងព្រះសង្ឃប្រមាណ ២ពាន់អង្គ និងនាក់ ទៅទស្សនកិច្ចព្រំដែនដែលធ្លាប់មានការប៉ះប្រយុទ្ធគ្នាជាមួយវៀតណាម ជាលើកទីពីរ ក្នុងគោលបំណងទៅឲ្យដល់កន្លែងផ្នូរសពដូនតាខ្មែរ ផ្លូវវៀតណាម កំពុងធ្វើ និងបង្គោលព្រំដែនលេខ២០៣ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរយល់ព្រមឲ្យតែ ១០០នាក់ប៉ុណ្ណោះបានចូលដល់បង្គោល២០៣ ដោយឡែកទីតាំងផ្នូរខ្មែរ និងផ្លូវវៀតណាម កំពុងធ្វើនោះ វៀតណាម ហាមដាច់ខាត។
លោក អ៊ុំ សំអាន តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ រកឃើញថា បង្គោលព្រំដែនលេខ២០៣ មានភាពមិនប្រក្រតីជាច្រើន ដូចជាវៀតណាម នៅតែបន្តធ្វើស្រែនៅលើដីខ្មែរដដែល បើទោះបីជាប្រទេសទាំងពីរបានបោះបង្គោលព្រំដែនតាំងពីឆ្នាំ២០០៩ ហើយក្តី។ ករណីនេះ លោកបានស្នើឲ្យរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា លោក ហោ ណាំហុង កោះហៅឯកអគ្គរដ្ឋទូតវៀតណាម ប្រចាំនៅភ្នំពេញ ដើម្បីធ្វើការស្ដីបន្ទោសរឿងវៀតណាម ចូលវាយខ្មែរក្នុងទឹកដីខ្មែរ និងបំភ្លឺអំពីបញ្ហាគ្រប់គ្រងដីខ្មែរនៅទីនោះ៖ «ត្រូវហៅមកសួរឲ្យច្បាស់រឿងវៀតណាម នៅតែធ្វើស្រែនៅលើទឹកដីខ្មែរ និងហេតុអីបានជាគ្រឿងចក្រសន្យាថាឈប់ហើយ បែរជាមិនដកទៅវិញ ព្រោះទាំងនេះគឺជាបញ្ហា។ ម្យ៉ាងវិញទៀត មិនត្រូវកំណត់បង្គោលរណបព្រំដែនតាមផ្លូវដែលវៀតណាម កំពុងធ្វើនៅនោះទេ គឺត្រូវកំណត់តាមផែនទីរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ»។
ឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ អ្នកស្រី កុយ ពិសី បញ្ជាក់ថា គណៈកម្មាធិការចម្រុះកិច្ចការព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម មិនទាន់បានកំណត់ខណ្ឌសីមា ឬបង្គោលបំពេញបន្ថែមនៅឡើយ មានន័យថា ភាគីទាំងពីរអាចបន្តគ្រប់គ្រងដីនៅតំបន់នោះបាន ដោយយោងតាមស្មារតីនៃសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមឆ្នាំ១៩៩៥។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទោះបីជាវៀតណាម ឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរគាស់ផ្នូរខ្មោចចេញ ក៏គណៈកម្មាធិការចម្រុះកិច្ចការព្រំដែនមិនអនុញ្ញាតដែរ៖ «បច្ចុប្បន្ននៅតាមបណ្តោយព្រំដែន គឺយើងមានសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួម ១៧ មករា ឆ្នាំ១៩៩៥។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើផ្នូរខ្មោចខ្មែរនៅទីណា គឺត្រូវតែទុកនៅទីនោះ ពោលគឺអត់មានវៀតណាម ណាហ៊ានមកឲ្យខ្មែរយកចេញទេ ព្រោះយើងគោរពតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមនោះរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ អ៊ីចឹងហើយបានជាវៀតណាម នៅតែធ្វើស្រែនៅលើដីនោះដដែល ប៉ុន្តែអនាគតនៅពេលយើងកំណត់ខណ្ឌសីមាហើយនោះ ដីទាំងនោះ គឺមកខាងកម្ពុជា វិញ។ សេចក្តីប្រកាសនោះមានន័យថា ឲ្យរក្សាស្ថានភាពដដែល គឺអ្នកណានៅទីណានៅទីនោះសិន»។
ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចព្រំដែនទាំងមេឃភ្លៀងរលឹមនោះ ក៏មានការប្រឈមមុខដាក់គ្នា និងប៉ះទង្គិចពាក្យសម្ដីរវាងជនស្លៀកពាក់ជាស៊ីវិលដែលគេស្គាល់ថាជាទាហាន មានគ្នាប្រហែល ១០០នាក់ ប្រដាប់ដោយដំបងគ្រប់ដៃ ដើម្បីត្រៀមសម្រាប់រារាំងពលរដ្ឋដែលធ្វើដំណើរពីរាជធានីភ្នំពេញជាង ២ពាន់នាក់ មិនឲ្យទៅពិនិត្យបង្គោលព្រំដែនលេខ២០៣ នោះ។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធគ្រប់ប្រភេទ បានដាក់ពង្រាយតាមវាលស្រែ ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ការយកកម្លាំងពលរដ្ឋមួយក្រុមប្រដាប់ដោយដំបងមករារាំងការចុះពិនិត្យព្រំដែននោះ ត្រូវបានក្រុមអ្នកតំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ហៅថាជាល្បិចយកបន្លាជោះបន្លា ឬជាល្បិចក្ដិចសង្អារប្រជល់សង្អាររបស់អាជ្ញាធរនៅតំបន់ព្រំដែននោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
No comments:
Post a Comment